Tag: Noir sur Blanc

Uwielbiam Montalbano, kocham tego jedzącego komisarza miłością wielką, acz krytyczną i jak mu się powinęła noga, to zjechałem. Podobną miłość przez chwilę czułem także do weneckiego komisarza Brunettiego. Ale mi przeszło. 

Jakoś nie mam ostatnio specjalnie lekkiej klawiatury, przecież nie napiszę, że lekkiego pióra bo nikt by mi ni uwierzył. Zapraszam jednak na krótki wpis o kolejnej książce Donny Leon, bo nie chcę tego dalej odkładać.

Morze nieszczęść to kolejny kryminał Donny Leon o przygodach weneckiego komisarza policji Guido Brunettiego. Tym razem na wąskiej, piaszczystej mierzei oddzielającej Wenecję od Adriatyku ginie dwóch rybaków, na pierwszy rzut oka powodem ich śmierci wydaje się być wypadek na łodzi. Kiedy jednak płetwonurkowie wyławiają ciała z morza okazuje się, że przed zatopieniem kutra obaj już nie żyli. Przybyły na miejsce komisarz Guido spotyka się z murem milczenia, murem tak szczelnym jak sycylijska omerta. Aby mu pomóc do nadmorskiej wioski wybiera się signorina Elettra, sekretarka w komendzie. Kobieta nie zważa na…

Tym razem komisarz Burnetti już na początku książki zostaje zaskoczony z zupełnie nietypowej strony. W sobotnie przedpołudnie odwiedza go niepozorny urzędnik wydziału lokalowego i oznajmia mu, że według informacji posiadanych przez jego urząd komisarz mieszka w nieistniejącym mieszkaniu. Kupił go legalnie, ale pewne zapisy w umowie wskazują na to, że poprzedni właściciel świetnie wiedział, że nadbudowa kamienicy jest samowolą budowlaną. Burnetti postanawia przeczekać temat, wie, że takie sprawy ciągną się we Włoszech latami.