kryminał – Strona 5 – Tramwaj nr 4 przystanek popkultura

Książka Przeczytane 2016

Nielubiana, czyli trup i konie

29 sierpnia, 201615 września, 2016 JanekGorzka Czekolada, kryminał, media rodzina, Niemcy5 komentarzy

Nielubiana Nele Neuhaus to ostatni tom serii o dwojgu detektywów, Oliverze von Bodenstein i Pii Kirchhoff, pracujących w jednostce K11 w miejscowości Hofheim. Ostatni wydany w Polsce, ale w rzeczywistości to pierwsza chronologicznie i pierwsza wydana książka w tym cyklu. Media Rodzina, mimo sporego sukcesu autorki w Niemczech, z jakiegoś powodu nie chciała zaczynać od niego. Z jakiego? Nie wiem, bo książka jest całkiem udana, zupełnie nie odbiega poziomem od czytanej przeze mnie wcześniej „Śnieżka musi umrzeć” .

Książka Przeczytane 2016

Ślepy trop, czyli całkiem niezła zagadka kryminalna

5 sierpnia, 201618 września, 2016 Janekkryminał, Smak Słowa, William Wisting20 komentarzy

Monika z God save the book przejechała się po tej książce niczym walec, widać, że proza norweskiego pisarza niezbyt przypadła jej do gustu. A mnie się podobało, może nie jest to najlepszy kryminał jaki czytałem, ale świetnie się spisuje jako letnie czytadło.

Książka Przeczytane 2016

Grzech nasz codzienny, czyli obojętność

21 lipca, 201631 lipca, 2016 JanekDominik Dán, Gorzka Czekolada, kryminał, media rodzina, słowacja2 komentarze

Kocham Dominika Dana coraz bardziej, to kolejny jego kryminał, który okazał się lekturą naprawdę z wysokiej półki.

Książka Przeczytane 2016

Tomorrow Never Knows, czyli coś do czytania i coś do słuchania

4 lipca, 201621 lipca, 2016 Janekangielski, kryminał, nauka, Wydawnictwo Edgard0 comment

Pierwszy raz spotkałem się z książkami wydawnictwa Edgard za sprawą obyczajowej opowieści Lost World, opowiadającej historię dziejącą się na podzielonym Cyprze. Było całkiem interesująco, choć to nie do końca moje klimaty.

Książka Przeczytane 2016

Żniwiarz, wersja bez Timothy’ego Daltona

24 czerwca, 20166 lipca, 2016 JanekGaja Grzegorzewska, kryminał, Wydawnictwo Literackie3 komentarze

O Gai Grzegorzewskiej słyszałem wiele dobrego, ale jej książki wydane przez Wydawnictwo EMG przez długi czas były praktycznie niedostępne. W końcu jednak za wydawanie tytułów jej autorstwa zabrał się taki gigant rynkowy jak Literackie i dane mi było przeczytać Betonowy pałac, a potem Kamienną noc. Po sukcesie rynkowym, jakim z całą pewnością okazały się oba te tytuły, okazało się, że nadeszła ta wiekopomna chwila i na rynku objawiły się wznowienia wcześniejszych książek pani Gai. Żniwiarz to pierwsza z cyklu o detektyw Julii Dobrowolskiej, a tytuł wpisu traktującego o niej wziął…

Książka Przeczytane 2016

Noc ciemnych kłamstw, czyli polityka jest brudna wszędzie

16 czerwca, 20161 lipca, 2016 JanekDominik Dán, Gorzka Czekolada, kryminał, media rodzina, słowacja0 comment

To był piątek po południu, praktycznie już weekend, każdy z detektywów w wydziale zabójstw miał już skrystalizowane plany na wieczór oraz dwa najbliższe dni i nawet zaczepki Grubego Vany tak naprawdę nie były w stanie nikogo wkurzyć. Aż tu nagle Chosé i Krauz zostali wezwani do szefostwa, w piątek to koszmar i to co na nich tam czekało okazało się być prawdziwym bagnem. Panowie wplątani zostali w polityczną rozgrywkę, a to co na początku wydawało się być prostym zabójstwem prostytutki okazało się mieć nie tylko drugie, ale nawet i trzecie dno.…

Książka Przeczytane 2016

Mężczyzna na dnie, czyli seks, krew i flaki!

8 czerwca, 201616 stycznia, 2017 JanekIva Procházková, kryminał, literatura czeska, słowacja, Wydawnictwo Afera10 komentarzy

No dobra, mocno kłamię w tytule wpisu. W tym kryminale jest niewiele seksu, zaledwie parę kropel krwi i zero flaków, ale chciałem jakoś przyciągnąć waszą uwagę, bo to cholernie dobra książka, zdecydowanie warta zainteresowania. Zacząłem ja czytać w tramwaju, nomen omen w czwórce, i po przeczytaniu pierwszego rozdziału miałem ciarki. Nie z gatunku tych, które miewamy po horrorach, ale te związane z emocjami, bp początek przejechał się po mnie emocjonalnym walcem. A kiedy parę dni później skończyłem, to chciało mi się trochę płakać, bo cholernie było mi żal inspektora Mariána…