Hel 3 to książka, której się bałem. Obawy jeszcze wzrosły, kiedy ostatnia, bardzo chwalona książka Mai Kossakowskiej, prywatnie żony Grzędowicza, okazała się sporą wtopą. Oczywiście nie ma tu żadnego racjonalnego związku, ale jakoś tak poukładało mi się to w głowie. Choć to może nie jest coś na miarę Pana Lodowego Ogrodu, to jednak Hel 3 przeczytałem z dużą przyjemnością.
Read MoreNo to dałem się nabrać. Na całego przerobił mnie Pan Jarosław i jego Pan Lodowego Ogrodu. Po pierwszym tomie kategorycznie stwierdziłem, że to fantasy udające momentami SF. Fenrir wtedy mi napisał, że nieprawda, bo Pan Lodowego to SF, „Boże, co on gada?” pomyślałem. Po czwartym tomie zgadzam się z nim całkowicie, Pan lodowego ogrodu to najczystsze SF jest, z obcymi, z zaawansowaną technologią i całą resztą. A firmowane jest jako fantasy chyba tylko po to, aby podnieść sprzedaż i rozszerzyć grupę docelową :) Czwarty tom jest znakomity, praktycznie równie dobry…
Read MoreTo się musiało kiedyś wydarzyć. W każdym cyklu musi pojawić się książka cierpiąca na tak zwany „syndrom tomu trzeciego”. Polega on na tym, że akcja prawie staje, dzieje się niewiele i książka tak naprawdę jest tylko przygotowaniem do finalnej rozgrywki. Panu Jarosławowi przydarzyło się to w tomie trzecim. Na pierwszy rzut oka wszystko w porządku, dalej dwa wątki, tym razem wyraźnie zmierzające do połączenia, niby wbrew temu co pisałem dzieje się dużo, ale miałem koszmarne problemy przebić się przez tą odsłonę historii Ulfa i Filara. No dobra historię Ulfa czytało…
Read MoreW lodowym ogrodzie tylko niewielkie zmiany, a to znaczy, że nadal jest świetnie. Drugi tom opowieści Jarosława Grzędowicza, podobnie jak pierwszy, częściowo przeczytałem, a częściowo odsłuchałem. Książka nadal podzielona jest na dwa wątki, autor nie zrezygnował z tego patentu. Jeden z nich to opowieść Vuka, przybysza z Ziemi, drugi to historia Filara, syna Oszczepnika, dziedzica Tygrysiego Tronu. Tym razem większą dynamiką charakteryzuje się wątek tego drugiego. W trakcie jego ucieczki przed wyznawcami Pramatki dzieje się dużo, a prędkość następujących po sobie wydarzeń nie pozwala na oddech ani przez chwilę. Natomiast…
Read MoreTrochę mnie dziś trema ogarnia, bo czytających więcej, ale pora na kolejną notkę :) Pierwszy tom Pana Lodowego Ogrodu, wielki hit rodzimej fantasy miałem już okazję przeczytać, jednak w związku z tym, że Grzędowicz w końcu skończył serię, postanowiłem sobie odświeżyć wszystkie części po kolei. Aby było mi łatwiej wszedłem w posiadanie audiobooka i połączyłem czytanie ze słuchaniem. Kiedy miałem czas to czytałem, kiedy z wolnymi chwilami było kiepsko sięgałem po słuchawki i „czytałem” uszami podczas obierania ziemniaków czy przygotowywania sałatki. Podejrzewam że ogromna rzesza fanów fantastyki ma książkę…
Read More
