Książka – Strona 10 – Tramwaj nr 4 przystanek popkultura

„Ofiara dla burzy” – Baskijska makabra trzy!

20 maja, 201617 grudnia, 2016 AdrianCzarna owca, Dolina Baztán, Dolores Redondo, Lubimy czytać, Ofiara dla burzy, recenzja, Secrus3 komentarze

Noc. Dziecięcy pokoik, a w nim kolorowe ściany, kolekcja barwnych pluszaków, łóżeczko ze śpiącym niemowlęciem. I jeden element burzący ład – tajemnicza postać, która wtargnęła do tego raju bez zaproszenia. Chłonie wszystkie zapachy, zapamiętuje każdy szczegół wystroju, aby móc nieustannie odtwarzać tę scenę w wyobraźni. Nieproszonego gościa na chwilę oblewa fala czułości, ale już nie zrezygnuje z postanowienia. Chwyta maskotkę białego niedźwiadka strzegącego snu ofiary, zbliża się do łóżeczka i przykłada pluszaka do twarzy dziewczynki. Dusi. Istotnymi śladami zbrodni są zaczerwienione miejsce na czole niemowlęcia – odbicie po nosku zwierzaka…

Książka Przeczytane 2016

Śnieżka musi umrzeć, czyli mój pierwszy raz

18 maja, 20161 czerwca, 2016 JanekGorzka Czekolada, kryminał, media rodzina, Niemcy9 komentarzy

Nie przypuszczałem, że ta chwila kiedyś nadejdzie, jak dotąd byłem przekonany, że to praktycznie niemożliwe, ale jednak Nele Neuhaus się udało. To pierwsza niemiecka książka nie adresowana do dzieci, która przypadła mi do gustu. Ba, powiem więcej, podobała mi się bardzo!

Adrian (Secrus) Książka

„Mały przyjaciel” – Śmierć, dwunastolatka i Ameryka…

17 maja, 201623 czerwca, 2017 AdrianDonna Tartt, Lubimy czytać, Mały przyjaciel, recenzja, Secrus, Znak35 komentarzy

Atmosfera amerykańskiego Południa jest magiczna. Kanikularny nastrój Missisipi lat 70., domy z werandami, podwórka i ogrody skąpane w słońcu, sąsiedzi wiedzący wszystko o wszystkich, senny nurt życia – nieuświadomiony czar zbiegu miejsca i czasu, który kwitnie we wczesnej młodości. U Donny Tartt to realia zakłócone przez Wydarzenie – takie przez duże W, wywołujące traumę, przemeblowujące codzienność, wtłaczające ją w passę rozpaczy. W świątecznym rozgardiaszu Dnia Matki pod nieuwagę rodziny znika mały, kilkuletni Robin Dufresnes. Chwilę potem zwisa nieżywy z drzewa w ogródku. Z tego wielkiego drzewa, na którym Robin miał…

Książka Przeczytane 2016

Bozie, czyli religie dla każdego

12 maja, 201627 maja, 2016 JanekAgora, Bóg, religia2 komentarze

Patrząc na pustki w kościołach, zarówno w tych miejskich jak i tych wiejskich, zaskakuje ilość osób deklarujących się w Polsce jako wierni kościoła rzymskokatolickiego. Niezależnie jednak od tego nasz kraj jest postrzegany jako katolicki, a takich miejsc jak choćby beskidzka Wisła, gdzie w jednaj klasie podstawówki jeszcze niedawno można było spotkać przedstawicieli szesnastu różnych religii, jest jednak dość mało. Sam jestem wierzącym, ale uważam, że lekcje religii w przedszkolach czy szkołach powinny jednak prezentować nieco bardziej ekumeniczne podejście do tematu, pokazywać zdecydowanie szarsze spojrzenie na wiarę i nie ograniczać się…

Adrian (Secrus) Książka

„On” – Wadliwy produkt…

10 maja, 201624 maja, 2016 AdrianOn, recenzja, Secrus, Znak Literanova, Zośka Papużanka4 komentarze

„A ja przecież nie chciałam takiego głupiego i brzydkiego, wolałabym złotowłosą księżniczkę z baśni, komunikatywną dziewczynkę z piąteczkami w dzienniczku. A tu głupi i brzydki”* – to o Śpiku, tytułowym bohaterze nowej książki Zośki Papużanki. Kto mówi? Jego matka, bohaterka numer dwa. Dlaczego tak mówi? Bo Śpik jest inny: gubi zeszyty i nie pisze w nich „kocham Cię, mamo”, dostaje w szkole łabędzie zamiast ślimaczków i krzesełek, jest trochę niezdarny, w klasie niespecjalnie lubiany, wyśmiewany. Jest „usmarkanym kretynem bez perspektyw, pryszczatym brzydalem skazanym na celibat, durniem do kwadratu, moim kochanym…

Książka Przeczytane 2016

Czerwony kapitan, czyli udany słowacki koktajl gatunkowy

6 maja, 201620 maja, 2016 JanekDominik Dán, Gorzka Czekolada, kryminał, media rodzina, słowacja0 comment

Czerwony kapitan to drugi tytuł z kryminalnej serii autorstwa Dominika Dána, który dane mi było przeczytać. Jeśli jednak chodzi o chronologię, zarówno wydawniczą, jak i powieściową to książka jest wcześniejsza od Zapisane na skórze, o którym pisałem jakiś czas temu. Nie ma to jednak specjalnego wpływu na odbiór obu książek, nic nie umyka czytelnikowi, nie ma żadnych dziur w fabule, czy problemów ze zrozumieniem czegoś w obu tych historiach.

Adrian (Secrus) Książka

„Dziewczyna z sąsiedztwa” – Potwory, nie ludzie…

5 maja, 201617 grudnia, 2016 AdrianDziewczyna z sąsiedztwa, Jack Ketchum, Papierowy Księżyc, recenzja, Secrus1 Comment

Przypomnij sobie swój najstraszniejszy koszmar. Może miałeś taki, który dręczył cię przez lata, nasycał przerażeniem każdą noc spokojnego dzieciństwa? Nawet jeśli był, pewnie już dawno cię opuścił. Te nocne nie żyją długo. Gorzej z koszmarami, które napadają w środku dnia, kiedy nie śpisz, i czyhają w ciemnych zakamarkach. Te trwają, bo są prawdziwe. I nigdy nie odpuszczają. Pamiętasz tę sielankę? Najpierw było kolorowo. Wiesz, kojarzysz przecież, młodość, piękna dziewczyna, zauroczenie, łowienie raków z nagrzanej słońcem skały, diabelski młyn w karnawałowym wesołym miasteczku. Tak zaczęła się ta historia i taką chciałbyś…