Kategoria: Adrian (Secrus)

Adrian (Secrus) Książka 

„Nie należy wierzyć, że istnieją, nie należy mówić, że nie istnieją”…

Adrian, , , , , 4 komentarze

Z jednej strony elementy mitologii baskijskiej: Pan Lasu, giganci tworzący megalityczne budowle, boginki przyrody, stawianie tarota oraz itxusuria, czyli korytarz dusz wokół domów, gdzie chowano nieochrzczone dzieci. W innej rzeczywistości: samobójstwo mordercy i gwałciciela; tajemnicze listy z imieniem bóstwa Tarttalo (cyklop ludojad); zabójstwa kobiet połączone z amputacją rąk na wysokości łokcia; akty dewastacji kościoła na tle religijnym, związane z dyskryminacją pradawnych agotów; demony przeszłości w osobie matki nazywającej swoją córkę dziwką, życzącej jej śmierci; inspektor Amaia Salazar, z którą oprawca chce się porozumieć. Te dwa światy łączy zagadka kryminalna drugiego…

Read More
Adrian (Secrus) Czytam uczniom Książka 

[Czytam uczniom] „Momo” – Zawsze znajdujcie czas, by żyć właściwie…

Adrian, , , , 6 komentarzy

Książki dla młodszych odbiorców muszą mieć jakiś cel. Nawet w swej rozrywkowej formie powinny kryć naukę – dosłowną albo taką, którą objaśnią dorośli, pogłówkują ze swoimi pociechami nad sensem, symbolem i przenośnią, nad tym, czemu służy ta piękna opowieść, którą właśnie przeczytaliśmy. Jakiś czas temu mówiłem, że niemiecki pisarz Michael Ende znakomicie kreuje historie ciekawe i pouczające, odnajdujące się pomiędzy tymi dwiema wartościami. Dziś parę słów o Momo, czyli osobliwej historii o złodziejach czasu i o dziecku, które zwróciło skradziony im czas. Zapewne i w 1973 roku temat powieści był…

Read More
Adrian (Secrus) Książka Z zakurzonej półki 

[Z zakurzonej półki] „Głód” – Umierając na ulicach Christianii…

Adrian, , , , , 0 comment

W dziewiętnastowiecznej Christianii trudno przeżyć literatowi. Błąka się taki jeden po ulicach miasta, zalega z czynszem, jest głodny. Można rzec, że powoli umiera – wśród tłumów, a jednak z dala od ludzi. Nie poznajemy jego imienia, więc nadajemy mu swoją tożsamość. Pozwalamy kierować nami i czekamy, dokąd nas doprowadzi. Z pewnością nie będzie to podróż tylko przed siebie, po żwirze czy bruku, w butach i ze świadomością przestrzeni. A skoro nie, to wy już wiecie, dokąd zawędrujemy… Knut Hamsun – norweski noblista z 1920 roku, za powieść Błogosławieństwo ziemi –…

Read More
Adrian (Secrus) Książka Z zakurzonej półki 

[Z zakurzonej półki] „Słoneczne wino” – Butelkowane lato…

Adrian, , , , , 19 komentarzy

Był spokojny ranek; miasto, okryte ciemnością, smacznie spało. Powietrze nabrzmiewało latem, czuło się powiew wiatru taki właśnie, jak trzeba, świat oddychał długim, ciepłym, powolnym tchem. Wystarczyło tylko wstać i wychylić się z okna, by wiedzieć, że to naprawdę pierwsza chwila prawdziwej wolności i życia, że to pierwszy ranek lata. Książka, którą inicjują takie słowa, kusi swoją liryczną suknią. Suknia to w słowniku winiarskim kolor wina, barwa słonecznego trunku jest jaskrawopomarańczowa, mieni się gorącymi promieniami. Ale żeby cieszyć się nim w lodowato ponure styczniowe wieczory, trzeba najpierw pójść na zbiory płatków…

Read More
Adrian (Secrus) Książka Z zakurzonej półki 

[Z zakurzonej półki] „Metoda oddychania” – Opowieści klubu przy Wschodniej Trzydziestej Piątej Ulicy dwieście czterdzieści dziewięć B…

Adrian, , , , , , 2 komentarze

Opis na okładce podaje, że Metoda oddychania to historia tragicznego porodu odebranego w wigilijny wieczór. Cóż, to trochę tak, jakby powiedzieć, że Ciało jest fabułą o Tłustodupskim, wielkim konkursie jedzenia ciastek i wymiocinowej zemście. Porównanie celowo wyolbrzymione, ale zwróćcie uwagę na samą analogię – w obu przypadkach mamy do czynienia z opowieściami w opowieści, ale choć w Metodzie… ta szkatułkowość jest większa, i tak podstawowa warstwa narracyjna bije ją na głowę. Nie makabrycznością, nie odrażającą grozą, ale niezwykle elektryzującą tajemnicą i budzeniem uczucia niepewności. Pewnej zimy nasz bohater otrzymuje zaproszenie…

Read More
Adrian (Secrus) Książka 

„Guguły” – Wspomnienia zerwane z gałęzi…

Adrian, , , , , 14 komentarzy

U mnie, w Częstochowie, za siatką oddzielającą podwórko od ulicy też rosły guguły. Używaliśmy tej nazwy, bo wszyscy tak na nie mówili. Nikt nie podejmował wątku, że to jest tylko nasze, bo językowo regionalne. Tak samo słyszało się, że ktoś popycha pierdoły, a kiedy szliśmy do lasu na grzyby, unikaliśmy zbierania psioków. Nocna wyobraźnia podsuwała obrazy baboków, które miały przyjść po nas i porwać, choć nikt tak naprawdę nie wiedział, jak wyglądały. I gdy Wiolka zbierała etykietki z zapałek, to częstochowska zapałczarnia chyba jeszcze była fabryką, zanim zamieniono ją w…

Read More
Adrian (Secrus) Książka elektroniczna Z zakurzonej półki 

[Z zakurzonej półki] „Ciało” – Gdzie poprowadzą tory…

Adrian, , , , , , 16 komentarzy

Stephen King dedykował nowelę Ciało George’owi MacLeodowi, staremu kumplowi z college’u. Ten, zapytany kiedyś przez Kinga, nad czym obecnie pracuje, opowiedział mu o wspomnieniu z dzieciństwa, gdy wraz z przyjaciółmi wyruszył wzdłuż torów za pogłoską o ciele porzuconym gdzieś za miastem. W lesie MacLeoda spoczywało truchło psa, u Steve’a ludzkie zwłoki. Ten pierwszy nigdy nie spisał swojej historii, King – i owszem. Po latach przyznał się, że „pożyczył” opowieść od kumpla w celu skonstruowania własnej. MacLeod nazwał go kiedyś „popkulturowym rzepem, do którego wszystko się przykleja”. Miał na myśli też…

Read More