Adrian (Secrus) – Strona 8 – Tramwaj nr 4 przystanek popkultura

„Zaginięcie” – Chyłka & Zordon na pełnych obrotach!

9 grudnia, 20157 lutego, 2019 AdrianKasacja, Lubimy czytać, recenzja, Remigiusz Mróz, Secrus, Zaginięcie14 komentarzy

To zawsze miłe, kiedy starzy przyjaciele o nas pamiętają i odnawiają znajomość, inicjując spotkania. Wtedy powracają wspomnienia, wiekowe szaleństwa i wybryki. Takie spontaniczne spędy można porównywać do autorów, którzy nie pozwalają czytelnikom długo czekać na ponowny kontakt z ich ulubionymi bohaterami. Jest tylko jedna zasada: oni muszą być bardziej, lepiej i mocniej… A że Chyłka & Zordon już w Kasacji byli bardzo, dobrze i mocno, to Remigiusz Mróz nie miał łatwego zadania. Czy podołał, wydając Zaginięcie? Na pewno nie przeszarżował z oryginalnością w pierwszym rozdziale – nową opowieść otwiera nocny…

Adrian (Secrus) Korektor morderca

[Korektor Morderca] „Na fali szoku”

4 grudnia, 20155 stycznia, 2016 Adriankorekta, Korektor morderca, Mag, Na fali szoku, Secrus23 komentarze

Publikując pierwszy odcinek [Korektora Mordercy] o Szczygle, jeszcze nie wiedziałem, czy ten świeży pomysł przerodzi się w mniej lub bardziej regularny cykl. Pytałem Was o zdanie, czy widzicie sens w czytaniu podobnych korektorskich wynurzeń, które w obecnej formie – jako poprawianie na blogu literackich tekstów post factum – są sztuką dla sztuki. (A tak w ogóle: widzicie długość „kresek”, którymi wtrąciłem fragment wypowiedzi w poprzednim zdaniu? Takie mają być, półpauzy lub pauzy, żadnych dywizów otoczonych spacjami!). Otrzymałem pokaźną liczbę odwiedzin, pochlebne komentarze i po prostu ciepłe przyjęcie pomysłu, a ponieważ nie warto…

Adrian (Secrus) Z zakurzonej półki

[Z zakurzonej półki] „Na fali szoku” – Zagubiony w futurystycznej przeszłości…

2 grudnia, 20158 grudnia, 2015 AdrianJohn Brunner, Lubimy czytać, Na fali szoku, recenzja, Secrus, Z zakurzonej półki20 komentarzy

Pisać o prozie Brunnera nie jest łatwo. W latach, kiedy tworzył, literatura science fiction często osadzała się na wizjonerskich próbach opisu innej – przyszłej lub alternatywnej – rzeczywistości, nafaszerowanej terminologią technologiczną, socjologiczną, może filozoficzną. Fabuła siłą rzeczy schodziła na dalszy plan. Dodając do tego bardzo niecodzienny styl autora i konstrukcje, jakimi obdarza swoje powieści, stajemy przed lekturą nietypową, rozwijającą się w naszej świadomości chaotycznie, ale zapowiadającą intelektualną ucztę. Dla niej warto do Johna Brunnera wracać, choćby nawet przez połowę książki brnęło się jak przez artykuł naukowy, mocno najeżony nazewnictwem z…

Adrian (Secrus) Książka

„Hanemann” – Gdańsk w etażerce, arabeskowej filiżance i wykrochmalonych obrusach…

1 grudnia, 20156 grudnia, 2015 Adrianbonito, Hanemann, recenzja, Secrus, Stefan Chwin6 komentarzy

Ale co się tak właściwie stało? Z budynku Instytutu Anatomii dochodziły niemrawe podszepty, posługacz coś wiedział, przekazał dalej, lecz czy mu wierzyć? U Steinów mówiło się jedno, pan Kohl spoglądał na te przekazy ze skrywaną wyższością – on wiedział więcej. „Hanemann musiał to zrobić. Trzeba mu to wybaczyć i zapomnieć”. Ale nie, co to, to nie, u Stefana Chwina się pamięta. Wszystko, każdy szczegół i ramę ozdabiającą wspomnienia. Tutaj się nie zapomina. Ani Gdańska, ani tej dziewczyny, która trafiła na marmurowy stół prosto z pochłoniętego przez wodę statku „Stern”, a…

Adrian (Secrus) Książka

„Dożywocie” – Realizm magiczny, romantyczny…

10 listopada, 201521 listopada, 2015 Adrianbookmaster, dożywocie, Marta Kisiel, recenzja, Secrus14 komentarzy

Architektoniczny gotyk pełną gębą w postaci Lichotki – ceglanego domiszcza z werandą, dziwaczną przybudówką i sterczącą jak wisienka na torcie pokraczną wieżyczką – zaprasza na istny spektakl strachu, w którym występują: pedantyczny anioł stróż z celofanowymi włosami i uczuleniem na pierze, lubiący strzelać sobie w łeb pod wpływem nieszczęśliwej miłości arcyegzaltowany romantyk-widmo, pradawna, piwniczna gosposia z mackami i przyssawkami, kot, który jaki jest, każdy widzi, banda zielonych utopców i łużowy kłu… tfu! Różowy królik, nieznośny z definicji, a ponad tym wszystkim na dobitkę zagubiony spadkobierca w osobie Konrada Romańczuka, skazanego…

Adrian (Secrus) Książka Z zakurzonej półki

[Z zakurzonej półki] O Billym, któremu wymykał się czas…

4 listopada, 20156 lipca, 2017 AdrianBilly Milligan, bookmaster, Człowiek o 24 twarzach, Daniel Keyes, recenzja, Z zakurzonej półki7 komentarzy

Miewamy czasem chwile, gdy trudno jest zebrać myśli. Czujemy ich natłok, chcemy choć na trochę zostawić z boku problemy, jakimi raczy nas życie. Nie dajemy sobie rady, mimo że jesteśmy jedni, sami – nikt nie zrzuca na nasze barki dylematów innych osób. Co jednak, gdyby obudziły się w nas 24 osobowości, każda inna, domagająca się uwagi, jazgocząca? Jak szybko popadlibyśmy w obłęd, stając się szaleńcami – jedynymi, niezrównoważonymi w oczach tłumu, samotnymi mimo przeludnienia w głowie? Na pewno nie chcielibyśmy poczuć się jak cierpiący na osobowość wieloraką Billy Milligan, więzień…

Adrian (Secrus) Książka Z zakurzonej półki

[Z zakurzonej półki] „Golem” – praski koszmar…

20 października, 20158 lutego, 2016 AdrianGolem, Gustav Meyrink, recenzja, Secrus, Z zakurzonej półki, Zysk i S-ka23 komentarze

Golema inicjuje sen. Gdy ten powoli rozpływa się w rzeczywistym czasie, my wciąż nie wiemy, czy bohater wybudza się naprawdę, czy śni głębiej, a kolejne rozdziały są tylko innymi poziomami onirycznej, duchowej wędrówki. Jak odbieracie książki, które lawirują pomiędzy światami, pozwalając gubić się w nich i dawać poczucie wiecznego zdezorientowania? Ja pozwalam im bawić się moją percepcją, bo nie wiedząc, dokąd prowadzi droga, możemy dotrzeć wszędzie. Mimo ryzyka dotarcia donikąd. Z Gustavem Meyrinkiem za rękę przybywamy do dawnego praskiego getta, ściślej: do kamienicy w Kogucim Zaułku – mrocznego, zamkniętego środowiska,…