Adrian (Secrus) – Strona 18 – Tramwaj nr 4 przystanek popkultura

„Sieroce pociągi” – Tułaczka porzuconych…

17 września, 201428 września, 2014 AdrianChristina Baker Kline, Czarna owca, recenzja, Secrus, Sieroce pociągi, Szmaragdowa Seria16 komentarzy

Nasze przeżycia to ciąg powtarzających się od stuleci zdarzeń, którym ktoś już kiedyś stawił czoło. Jeśli zadręczamy się myślą, że nigdy nie znajdziemy na świecie, teraz lub w przeszłości, bratniej duszy, jesteśmy w błędzie. Nie ma problemu, którego ktoś przed nami nie doświadczył, nie uporał się z nim i nie napisał o tym książki. Nie zawsze dane nam jest znaleźć wsparcie tuż obok, ale czasem, przy odrobinie szczęścia, mamy szansę zrozumieć kogoś, kto rozumie nas, bo akurat wie na podstawie własnych przeżyć, co tak bardzo więzi nas w poczuciu nieszczęścia.

Adrian (Secrus)

„Magiczne lata” – Nigdy nie czytałem lepszej książki…

16 września, 201427 marca, 2019 AdrianChłopięce lata, Magiczne lata, Papierowy Księżyc, recenzja, Robert McCammon, Secrus23 komentarze

Książki są jak przyjaciele – na naszej drodze spotykamy niewiele takich, z którymi moglibyśmy nigdy się nie rozstawać, które czynią nas lepszymi, a pięknymi barwami malują na nowo otulającą zewsząd rzeczywistość. Prawdziwymi skarbami okazują się powieści jak Magiczne lata – od pierwszego kontaktu wołające o zainteresowanie, kuszące wszystkim, co składa się w oczach czytelnika na książkę ideał.

Adrian (Secrus) Z zakurzonej półki

[Z zakurzonej półki] „Dawca” – „Dziękujemy za twoje dzieciństwo”

9 września, 20143 lutego, 2015 AdrianDawca, Dawca pamięci, dystopia, Lois Lowry, recenzja, Secrus, Z zakurzonej półki12 komentarzy

Uniwersum „Kwartetu Dawcy” to niewiarygodne miejsce. Odległa przyszłość, której kształt ewoluował przez wieki, tworząc świat szczątkowo przypominający naszą rzeczywistość. Bijąca zewsząd jednakowość – ten sam klimat, niezmienna pogoda, jedyny, bezbarwny kolor. Nieznajomość tęczy, deszczu, emocji przy zjeżdżaniu z góry na sankach, zapachu świąt i rodzinnego ciepła. Brak wspomnień, uczuć i możliwości wyboru.

Adrian (Secrus) Z zakurzonej półki

[Z zakurzonej półki] Pomarańczowa degrengolada…

2 września, 20143 lutego, 2015 AdrianAnthony Burgess, dystopia, Mechaniczna pomarańcza, Nakręcana pomarańcza, recenzja, Secrus, Z zakurzonej półki14 komentarzy

Pozwólcie, braciszkowie moi, że bałaknę o pewnej knidze, której tytuł na balszoj jest wam znany chociażby z adaptacji Stanleya Kubricka. A Clockwork Orange, Mechaniczna pomarańcza albo Nakręcana pomarańcza, to wsio identiko, jeden i ten sam krasiwy kusoczek literatury, odliczny – trzeba dodać. Łuczsze już zacznę, coby was niemnożko nie zniecierpliwić na starcie. Obyście to tylko sponiali, o braciszkowie moi.

Adrian (Secrus)

„Bogini zemsty” – Zemsta po duńsku

29 sierpnia, 20145 listopada, 2014 AdrianBogini zemsty, Prószyński i S-ka, recenzja, Sara Blædel, Secrus4 komentarze

Słowa Camilli Läckberg już po raz piąty pojawiają się na okładce książki duńskiej pisarki urodzonej w Kopenhadze. Uwielbiam kryminały Sary Blædel – rekomenduje rozchwytywana autorka ze Skandynawii. Po wzięciu w dłonie „Bogini zemsty”, w pierwszej chwili uderza zdjęcie kobiety pogrążonej w rozpaczy, zakrywającej twarz odruchowym gestem ręki. Na poprzednich okładkach widzieliśmy panią palącą papierosa, klęczącą ze związanymi rękami, zanurzającą połowę twarzy w wodnej toni i krzyczącą, być może w napływie bólu bądź gniewu. I pomimo tego, że nie ocenia się książek po okładce, te konkretne szczególnie kierują nas w pewne…

Adrian (Secrus) Z zakurzonej półki

[Z zakurzonej półki] Czarny sokół w czarnym świecie…

26 sierpnia, 201428 kwietnia, 2015 AdrianDashiell Hammett, Klub Złotego Klucza, recenzja, Secrus, Sokół maltański, Z zakurzonej półki13 komentarzy

Zaczyna się klasycznie: do biura detektywów Samuela Spade’a oraz Milesa Archera przychodzi młoda, piękna kobieta o imieniu Wonderly, zlecając mężczyznom misję odnalezienia jej siostry, która uciekła z domu i przebywa w San Francisco u boku kryminalisty Floyda Thursby’ego. Wspólnik Sama postanawia śledzić bandziora i tej samej nocy ciemne zaułki zwracają miastu dwa trupy: Archera i Thursby’ego. Policja podejrzewa Spade’a, który nie posiada dostatecznych dowodów swej niewinności. Gdzie w tym wszystkim słynna statuetka warta miliony dolarów? No właśnie, na pierwszym planie, bo Wonderly to w rzeczywistości Brigit O’Shaughnessy, historyjka jest wyssana…

Adrian (Secrus) Książka

„Ostatni pasażer” – statek widmo raz jeszcze

24 sierpnia, 20145 listopada, 2014 Adrianlubimyczytac, Manel Loureiro, Ostatni pasażer, recenzja, Secrus4 komentarze

O „Ostatnim pasażerze” pisał Oisaj pod koniec lipca, a dziś ja wyrażam swoją opinię. Cóż, wychodzi na to, że czasem udaje nam się być zgodnymi :)