Przeczytane 2016 

Wstań i idź, czyli opowiadania prawie doskonałe

Tomasz Kołodziejczak to przede wszystkim człowiek komiksu, facet który odpowiada za ofertę Egmontu w tym obszarze, a przynajmniej jest z nią jednoznacznie kojarzony. Sprowadził do Polski mnóstwo świetnych serii i z pewnością bez niego rynek obrazkowych historii w Polsce byłby dużo uboższy. Uważałem dotąd, że to świetnie, że udało mu się tyle zdziałać w tym zakresie swojej aktywności zawodowej. Po Wstań i idź już tak nie uważam.

Read More
Przeczytane 2016 

Lustrzany świat Melody Black, czyli czy aby jesteś normalny?

No to jak? Jesteście normalni? Na pewno? A kto to jest człowiek normalny? jak to definiujecie? Ci z depresją jeszcze tak, a Ci z afektywną dwubiegunową już nie? A co z tymi niezdiagnozowanymi? Psychiczni zaczynają się po diagnozie czy już po pierwszym kontakcie z psychologiem? Nie czarujmy się, w Polsce problemy emocjonalne, psychologiczne i psychiatryczne to wciąż temat tabu. Otwarte przyznanie się do kontaktu z psychologiem często bywa powodem dziwnych spojrzeń, idiotycznych komentarzy i kretyńskich sugestii. Wiem, co mówię, miałem okazję tego doświadczyć. Ta sprawa jest jednak bardzo prozaiczna, czasem…

Read More
Przeczytane 2016 

Moje córki krowy, czyli to jednak nie jest komedia

Zaczęło się od zwiastunu i wizyty u fryzjera, urzekła mnie zapowiedź filmu z Kuleszą i Dziędzielem w rolach głównych, a zaprzyjaźniona fryzjerka polecała po jednym z przedpremierowych seansów. Delikatnie sugerowała co prawda, że może to nie do końca komedia, ale z pewnością film wart jest obejrzenia. Niestety wszystko wskazywało na to, że nie uda mi się go zobaczyć, zatem kiedy pojawiła się okazja przeczytać książkę, nie zastanawiałem się długo. Nie wiem, na ile historie są tożsame, ale ta w książce jest świetna, rzeczywiście zdecydowanie mało komediowa, ale znakomita.

Read More
Przeczytane 2015 

Stylista, czyli rynek wydawniczy w Rosji to bagno

Seria autorstwa Aleksandry Marininy o Anastazji Kamieńskiej, rosyjskiej milicjantce, należy do tych cykli których sposób wydawania doprowadza mnie do szału. Autentycznego. W.A.B. wydaje to nie po kolei, czasem raz w roku, czasem ze dwa razy, a potem robi sobie przerwę na dłużej. Jeszcze jakby to słabe było, ale to chyba najpopularniejsza seria kryminalna w Rosji, w dodatku zasłużenie.

Read More